<p>W ostatnich latach problem zaparć stał się coraz bardziej aktualny, dotykając od 11% do 15% populacji ogólnej. Nowe badania, w tym badanie RECLAIM, dostarczają istotnych informacji na temat roli powiększonego jelita grubego w patofizjologii zaparć oraz skuteczności leczenia. Badanie to, które łączy ocenę motoryki jelit za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI) oraz wysokiej rozdzielczości manometrii (HRCM), pokazuje, że powiększone jelito grube może predykować odpowiedź na leczenie, co ma kluczowe znaczenie dla praktyki klinicznej.</p>

    <h2>Metodyka badania i uczestnicy</h2>
    <p>Badanie RECLAIM składało się z dwóch części. W pierwszej części wzięło udział 44 zdrowych ochotników oraz 80 pacjentów z zaparciami, podzielonych na grupy według klasyfikacji: z zespołem jelita drażliwego z zaparciami (IBS-C) oraz z funkcjonalnymi zaparciami (FC). Uczestnicy wypełniali dzienniki stolcowe i kwestionariusze, a następnie poddawali się wyzwaniu z użyciem makrogolu. W drugiej części badania przeprowadzono randomizowane, podwójnie ślepe badanie porównawcze bisakodylu i hioscyny, oceniając codzienne dolegliwości bólowe oraz zaparcia.</p>

    <h2>Wyniki badania: Kluczowe odkrycia</h2>
    <h3>Wyniki pierwszej części badania</h3>
    <p>Wyniki pierwszej części badania wykazały, że całkowite objętości jelita grubego były znacząco większe u pacjentów z IBS-C (776 mL) i FC (802 mL) w porównaniu do zdrowych ochotników (645 mL). Ponadto, pacjenci z powiększonym jelitem grubym mieli dłuższy czas przejścia jelitowego oraz opóźnioną ewakuację po podaniu makrogolu. Zauważono również, że pacjenci z IBS-C mieli niższy wskaźnik tagowania oraz mniejszą aktywność fali ciśnienia propagowanej (PPW) w porównaniu do zdrowych ochotników.</p>

    <h3>Wyniki drugiej części badania</h3>
    <p>W drugiej części badania porównano skuteczność bisakodylu i hioscyny. Okazało się, że bisakodyl zwiększał liczbę wypróżnień, ale powodował więcej bólu w obu grupach. W przypadku pacjentów z IBS-C odnotowano wyższy poziom bólu w porównaniu do pacjentów z FC, co sugeruje, że bisakodyl, mimo swojej skuteczności, może nie być idealnym rozwiązaniem dla wszystkich pacjentów.</p>

    <h2>Dyskusja: Znaczenie powiększonego jelita grubego w zaparciach</h2>
    <p>Wyniki badania RECLAIM wskazują na istotne powiązanie między powiększonym jelitem grubym a odpowiedzią na leczenie zaparć. Pacjenci z powiększonym jelitem grubym (objętość powyżej 90. percentyla) mieli opóźnioną ewakuację po wyzwaniu makrogolem oraz gorszą odpowiedź manometryczną na posiłek. Odkrycia te sugerują, że MRI może być użytecznym narzędziem w diagnostyce i leczeniu zaparć, umożliwiając lepsze dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjentów.</p>

    <h2>Podsumowanie: Nowe kierunki w leczeniu zaparć</h2>
    <p>Badanie RECLAIM dostarcza nowych, istotnych informacji na temat roli powiększonego jelita grubego w zaparciach oraz wskazuje na potrzebę dalszych badań nad zastosowaniem MRI w praktyce klinicznej. Wnioski z tego badania mogą przyczynić się do lepszego zrozumienia patofizjologii zaparć oraz poprawy skuteczności leczenia, co jest kluczowe dla wielu pacjentów cierpiących na tę powszechną dolegliwość.</p>

Bibliografia

Wilkinson-Smith Victoria, Scott Mark, Menys Alex, Wiklendt Lukasz, Marciani Luca, Atkinson David, Sansone Stefano, Zdanaviciene Ausra, Coupland Carol, Knowles Charles H, Dinning Philip, Taylor Stuart A, Gowland Penny, Hoad Caroline Louise, Corsetti Maura and Spiller Robin C. Combined MRI, high-resolution manometry and a randomised trial of bisacodyl versus hyoscine show the significance of an enlarged colon in constipation: the RECLAIM study. Gut 2024, 74(1), 1582-91. DOI: https://doi.org/10.1136/gutjnl-2024-332755.